Κάποιες αναμνήσεις τις ζήσαμε στην τρυφερή ηλικία των 16 κ γι'αυτό και είναι τόσο γλυκές...Ίσως αν τις ξαναζούσαμε τώρα να μην είχαν καμία σχέση με το τότε...Δεν αξίζει, λοιπόν, να μένεις στο παρελθόν όταν υπάρχει παρόν να ζήσεις...ακόμα και αν το παρόν δε μπορείς να το ζήσεις με εκείνους τους κανόνες όσο και να θες...Όσο μεγαλώνουμε,περνάμε από διάφορες φάσεις και οι κανόνες σε κάθε φάση είναι διαφορετικοί. Η ζωή είναι σαν βιντεοπαιχνίδι...κάθε επίπεδο και διαφορετική πίστα, κάθε πίστα και διαφορετικοί κανόνες! Επομένως, αντί να ζούμε με τις αναμνήσεις από πίστες τις οποίες ήδη έχουμε κατακτήσει γιατί δεν προσπαθούμε να συμβιβαστούμε με τους νέους κανόνες και να κατακτήσουμε τα νέα επίπεδα που ανοίγονται μπροστά μας; Άλλωστε, αυτή είναι και η μαγεία της ζωής: το ότι δεν μένει ποτέ στάσιμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου