Η σχέση μας με τους πρώην πρέπει να είναι όπως η σχέση μας με τα ρούχα και τις γόβες που ναι μεν αγαπάμε αλλά έχουμε βαρεθεί. Τα πετάμε σε μια ντουλάπα και δε την ξαναανοίγουμε ποτέ. Αν κατά τύχη την ανοίξουμε θα μας έρθουν αναμνήσεις στο μυαλό και θα χαρούμε που είδαμε αυτό το ρούχο μπροστά μας ενώ ταυτόχρονα θα σκεφτούμε πως πρέπει κάποια στιγμή να το πετάξουμε. Κάτι που βέβαια θα αναβάλουμε για χιλιοστή φορά Αν πάλι το δούμε να το φοράει κάποια άλλη δε πρέπει επ ουδενί να θυμηθούμε όλες εκείνες τις στιγμές που περάσαμε φορώντας εκείνο το ρούχο αλλά θα πρέπει να σχολιάσουμε το ότι η κοπέλα που το φοράει το πήρε στις εκπτώσεις ενώ εμείς το αγοράσαμε την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του. Κοινώς από την στιγμή που υπάρχουν καινούρια ρούχα στα ράφια γιατί να κολλάμε σε εκείνα "τα παλιά μας παλτό" κ να ζηλεύουμε όταν βλέπουμε κάποια να τα φοράει; Δεν είναι πολύ υποτιμητικό το να ζηλεύουμε ρούχα τα οποία κάποτε είχαμε και τα οποία θέλαμε και κρύψαμε στη ντουλάπα; Επιπλέον πόσο σίγουρες είμαστε ότι αν βγάλουμε εκείνο το ρούχο από την ντουλάπα θα το ξαναβάλουμε; Άλλωστε μπορεί σε εκείνη την κοπέλα- την οποία είδαμε να το φοράει- να κάνουν τέλεια εφαρμογή ΑΛΛΑ στο δικό μας στυλ να μην κολλάνε καν πλέον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου